Proof of Work
We noemen het concept achter Bitcoin Minen "Proof of Work". Work is hier te begrijpen als energie-verbruik x tijd. Het gaat om het bewijs dat er door de miner kosten zijn gemaakt om een nieuw geldig blok te vinden. De kosten bestaan voornamelijk uit electriciteitskosten. Als beloning voor het vinden van een nieuw blok ontvangt de miner (nieuwe) bitcoins en de transactiekosten van alle transacties die binnen het blok zijn opgenomen (sats per vByte). Omdat deze beloning over tijd gezien 5%-20% hoger ligt dan de stroomkosten, is er de prikkel voor ondernemers om miner apparatuur in te zetten.
Het is de meest eerlijke en simpele manier om iets in de fysieke wereld (energie) te transporteren naar de virtuele wereld. Proof of Work heeft een aantal gevolgen:
- Het houdt Bitcoin decentraal; omdat er mining is, is er geen centrale partij nodig om Bitcoin te maken. Iedereen die apparatuur inzet heeft kans om als eerste een nieuw blok te vinden
- Het zorgt dat Bitcoin permissieloos en oncensureerbaar is; iedereen mag minen (of meedoen met een pool) en daardoor helpen met het vinden van een geldig blok, met daarin mogelijk ook de eigen transacties. Er is geen (centrale) partij die jouw transactie kan blokkeren.
- Nadat de miner een blok heeft toegevoegd, wordt het door alle nodes in het netwerk gecontroleerd: zijn alle transacties juist uitgevoerd en heeft de miner de juiste kosten aan zichzelf uitgekeerd
- Transacties zijn niet terug te draaien. Als een transactie in een blok zit kan die niet worden teruggedraaid, omdat degene die de transactie terugdraait (een aanvaller) dan veel energie moet gebruiken (zie uitzondering). Elk gevonden nieuwe blok beveiligt ook alle onderliggende/vooarfgaande transacties, omdat de blokken naar elkaar terug verwijzen.
En Proof of Stake dan?
Er wordt gezocht om alternatieven voor Proof of Work te vinden. Maar er is tot op heden geen andere methode gevonden voor decentraal, permissieloos en oncensureerbaar digitaal geld. Proof of Stake wordt binnen een aantal protocollen ingezet en ook Ethereum heeft initiatieven ontplooid om richting Proof of Stake te gaan. Maar waarom is dit geen volwaardig alternatief?
Bij Proof of Stake wordt door nodes die een aantal munten van de desbetreffende cryptocurrency bezitten, bepaald welke transacties goedgekeurd worden. Deze munten worden 'gestaked', zeg maar vastgezet, om een hoeveelheid stemmen te krijgen. De stemmers krijgen dan een reward daarvoor terug in de vorm van nieuwe munten. Hoe meer munten je inzet, hoe groter de kans is dat je een blok kan toevoegen. Dit heeft als nadeel dat 'stakers' met veel munten een grotere kans hebben op de reward: rijken worden rijker. En meeste stemmen gelden. In de praktijk zijn de munten vaak niet erg verdeeld: een aantal 'whales' (vaak de oprichters en degenen die in het begin munten hebben aangeschaft), maar ook de exchanges als Coinbase, Binance, Kraken hebben vaak zoveel 'stemrecht' dat we moeilijk over decentralisatie kunnen spreken.
Bij Bitcoin kennen we ook whales, maar in het bepalen van de juiste transacties OF aanpassingen van het protocol hebben zij geen doorslaggevende stem, maar spelen ook miners, node-bezitters en bitcoin holders een grote rol.