Fork
In de wereld van Bitcoin zijn er verschillende soorten forks (afsplitsingen), waarbij de blockchain zich in twee of meer takken splitst.
Forks zijn een inherent onderdeel van de evolutie van Bitcoin en dienen als een middel om wijzigingen en verbeteringen aan het protocol door te voeren, hoewel ze soms ook verdeeldheid kunnen veroorzaken binnen de gemeenschap.
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdelijke fork[bewerken | brontekst bewerken]
Als er op dezelfde blokhoogte twee blokken gevonden worden, door verschillende miners, dan is er ook even sprake van een fork. Dit gebeurt een aantal keer per maand en is geen probleem.
In de meeste gevallen zal het netwerk uiteindelijk de keten selecteren waar het meeste werk in zit en de andere tak van de fork verwerpen. Dit zorgt ervoor dat er een enkele geldige keten ontstaat.
Soft Fork[bewerken | brontekst bewerken]
Een soft fork is een verandering in het Bitcoin-protocol die backwards compatible is, wat betekent dat oudere nodes de nieuwe regels kunnen blijven volgen zonder problemen. Dit type fork versmalt de regels en vereist dat een grotere meerderheid van de miners de nieuwe regels accepteert.
Hard Fork[bewerken | brontekst bewerken]
In tegenstelling tot een soft fork, is een hard fork een verandering in het Bitcoin-protocol die niet backwards compatible is. Het resulteert in twee verschillende blockchains die niet met elkaar kunnen communiceren. Dit gebeurt wanneer een deel van de community een nieuwe set regels accepteert, terwijl een ander deel de oude regels blijft volgen.
Bitcoin Cash is een voorbeeld van een hard fork.
Chain Split[bewerken | brontekst bewerken]
Een chain split is het gevolg van een harde fork, waarbij de blockchain daadwerkelijk in twee afzonderlijke ketens wordt opgesplitst. Beide ketens delen een gemeenschappelijk verleden tot aan het moment van de fork, maar gaan dan hun eigen weg met verschillende regels en transactiegeschiedenis.
Activatie[bewerken | brontekst bewerken]
User-Activated Soft Fork (UASF)[bewerken | brontekst bewerken]
Bij een UASF nemen gebruikers actief de beslissing om een soft fork te implementeren zonder dat miners het eens zijn. Dit wordt vaak gebruikt als een manier om een consensus te bereiken over bepaalde protocolwijzigingen.
Miner-Activated Soft Fork (MASF)[bewerken | brontekst bewerken]
In tegenstelling tot een UASF, wordt een MASF geactiveerd wanneer een meerderheid van de miners ermee instemt om een soft fork uit te voeren. Dit vereist de medewerking van miners om de nieuwe regels te implementeren.
